Быць маці – цяжкая справа, але і самая ўдзячная. А быць мамай дзіцяці з інваліднасцю і ставіць яго на ногі ў поўным сэнсе гэтага слова – непамерная праца і каласальная адказнасць, якія патрабуюць як псіхічных, так і фізічных выдаткаў.
Даведаўшыся, што на самой справе трэба дзецям, маці можа ў поўнай меры ўсвядоміць, наколькі важная для маленькага чалавечка яе падтрымка.
З’яўленне ў сям’і дзіцяці з абмежаванымі магчымасцямі – заўсёды цяжкі псіхалагічны стрэс для ўсіх членаў сям’і.
Часта сямейныя сувязі слабеюць, а пастаянная трывога за хворае дзіця, пачуццё разгубленасці, прыгнечанасці разбураюць сям’ю, і толькі нямногія сем’і становяцца яшчэ бліжэй.
Догляд за дзіцем у сям’і часцей кладзецца на маці. Як правіла, яна губляе працу або вымушаная працаваць ноччу (звычайна – гэта надомная праца).
Клопат пра дзіця займае ўвесь час, рэзка звужаецца кола зносін. Калі лячэнне і рэабілітацыя хворага дзіцяці бесперспектыўныя, то пастаянная трывога, псіхаэмацыйнае напружанне могуць прывесці маці да раздражнення, дэпрэсіі.
Часта маці ў доглядзе дапамагаюць старэйшыя дзеці, якім таксама неабходныя і ўвага, і клопат мамы. Больш цяжкая сітуацыя, калі ў сям’і двое дзяцей з абмежаванымі магчымасцямі.
Любоў мамы ў такіх сям’ях нарасхват і вельмі каштоўная.
Бацькі імкнуцца выхоўваць дзіця, каб не з’явіўся эгацэнтрызм, сацыяльны і псіхічны інфантылізм. Варта даваць яму адпаведнае навучанне, прафарыентацыю на працоўную дзейнасць. Абавязак бацькоў, а ў прыватнасці маці, – супакоіць дзіця, палегчыць яго перажыванні, стварыць у сям’і атмасферу аптымізму.
Шчаслівыя дзеці могуць быць толькі ў шчаслівых бацькоў. Фота creative.su.
Дзіця адчувальнае да таго, як настроеная мама. Яно ўвесь час пытаецца: “Мама, ты любіш мяне?” не толькі словамі, але і невербальнымі спосабамі.
Мацярынскі адказ – вашы паводзіны. У глыбіні душы вы можаце адчуваць любоў да свайго дзіцяці, але гэтага недастаткова. Менавіта праз вашы паводзіны дзіця адчувае, што яго любяць.
Пры штодзённых зносінах з дзецьмі шчыры, пяшчотны мацярынскі погляд і далікатны дотык неабходныя, каб рэалізаваць магчымасці і таленты дзіцяці. Гэта важней за кніжныя веды аб доглядзе за дзіцем.
Памятайце! Дзіцяці, якое ведае бацькоўскi клопат, увагу, радасць сумесных перажыванняў, будзе лёгка адаптавацца ў грамадстве.
Наладзьце даверлівыя адносіны з людзьмі, якія выхоўваюць дзіця. Наладжаная камунікацыя служыць асновай эфектыўнага супрацоўніцтва. Каб палепшыць узаемадзеянне з мужам, выкарыстоўвайце тыя ж стратэгіі, што і ў зносінах з дзіцем. Удзел у лячэнні дзіцяці прынясе карысць яму, сям’і і асабіста вам.
У складаных сітуацыях дзейнічайце так, як падкажуць вам ваша матчына сэрца, інтуіцыя.
Дзіця – не частка вас, а самастойная асоба. Фота sodrujestvosvetlanibuninoy.com.
Рэкамендацыі мамам па выхаванні дзяцей:
1. Пазбаўцеся ад пачуцця віны і пачынайце дзейнічаць.
2. Будзьце рэалістычныя.
3. Жывіце сёння.
4. Станьце спецыялістам у вырашэнні праблем.
5. Праяўляйце гнуткасць.
6. Наладзьце зносіны:
- выслухоўвайце, не крытыкуйце дзіця з яго пачуццямі і праблемамі;
- перш чым даваць парады, пацікаўцеся ў дзіцяці, ці хоча ён іх выслухаць;
- адкрыта абмяркоўвайце з дзіцем пытанні, якія выклікаюць у вас неспакой, але пры гэтым старанна выбірайце тэмы для дыскусій;
- старайцеся своечасова абмяркоўваць і вырашаць праблемы, не дазваляючы ім назапашвацца і абвастрацца;
- рабіце акцэнт на добрым;
- рабіце заўвагі спакойным тонам;
- выказвайце больш пазітыўных, чым негатыўных каментароў;
- пазбягайце гульні “Дваццаць пытанняў” (не варта пастаянна мучыць дзіця, распытваючы пра яго самаадчуванне).
7. Дзяліце радасць і боль.
8. Памятайце пра сябе (досыць адпачывайце, старайцеся рэгулярна харчавацца, кантактуйце з людзьмі, якія могуць аказаць вам псіхалагічную падтрымку).
9. Пазбягайце шкадавання.
10. Вырашыце, як рэагаваць на навакольных
Віншуюць дзеці: мая мама “ўся харошая” і “прымушае мяне есці”
Мама інваліда: “Не да канца разумела, наколькі мне важны сын”
Парады ад псіхолага Алены Камісарук: інвалідам дзіця робіць шкадаванне
Некаторым здаровым трэба навучыцца чалавечнасці
Псіхолаг: “Дастаткова адной гадзіны, каб жанчына адчувала сябе поўнай энергіі”
