У сярэдняй школе №5 адбылася сустрэча школьнікаў з пажылымі людзьмі – вязнямі Другой сусветнай вайны.
Яна была прысвечаная Беларускай нацыянальнай кухні.
На мерапрыемства запрасілі членаў клуба “Пошук”, які займаецца аднаўленнем імёнаў былых вязняў Шталага-342, а таксама наладжвае сустрэчы пажылых людзей са школьнікамі.
Вучні нагадалі пра тое, як гатаваць беларускія стравы, як смачна зварыць бульбу, а таксама ўспомнілі прыказкі і прымаўкі пра ежу.
– Такой была тэарэтычная частка сустрэчы, – кажа арганізатар Лідзія Князева. – Другая частка мерапрыемства прайшла ў школьнай сталовай, дзе членаў клуба пачаставалі беларускімі стравамі.
Грошы на правядзенне мерапрыемства выдзеліў нямецкі фонд “Памяць, адказнасць, будучыня”, які быў створаны ў 2000 годзе для ажыццяўлення выплат вязням фашысцкіх засценкаў і тым, хто пацярпеў у Другую сусветную вайну.
На сустрэчы арганізатары мерапрыемства распавялі, як смачна прыгатаваць бульбу:
Каб бульба, звараная ў лупінах, лягчэй абіралася, трэба адразу пасля варкі абліць яе халоднай вадой.
Каб смажаная бульба была хрумсткай, саліць яе трэба ў канцы прыгатавання.
Бульбу лепш варыць у лупінах, так захоўваецца больш вітамінаў.
Каб надзёртая бульба не пацямнела, у яе трэба ўліць крыху гарачага малака ці дадаць надзёртую сырую цыбуліну.
Вараная бульба будзе смачнейшая, калі дадаць у ваду 2-3 зубкі часнаку, лаўровы ліст ці крыху кропу.
Распавяду вам пра тое, як рабіла верашчаку і зацірку мая бабуля, Гелена Шышла. На жаль, бабулі ўжо няма, але пах верашчакі забыць цяжка.
У кухні Вялікага Княства Літоўскага верашчака вядомая з сярэдзіны XVIII стагоддзя як адзін з варыянтаў мачанкі – мяснога соусу, у які мачалі бліны. Аўтар рэцэпта – каралеўскі кухмістр Верашчака. Пра гэта расказалі школьнікі на святочным мерапрыемстве.
Верашчака – адна з самых вядомых страў беларускай кухні, прычым у розных мясцовасцях у традыцыйным рэцэпце існуюць свае арыгінальныя асаблівасці. Мая бабуля гатавала яе наступным чынам.
Для верашчакі трэба:
кілбаскі – 4 шт.
свіное сальца з праслоечкай – 150 г
цыбуля – 100 г
мука – 50 г
кмен , лаўровы ліст, перац чорны гарошак і соль – на смак
Цыбулю нарэзаць дробнымі кубікамі і падсмажыць да залацістага колеру. Дадаць на патэльню нарэзанае брусочкамі сальца, падсмажыць.
Тым часам кілбаскі адварыць у вадзе, нарэзаць іх. У працэджаны булён дадаць цыбулю і скварачкі, кружкі кілбасак.
На сухой патэльні пасіраваць муку да крэмавага колеру, астудзіць і развесці астатнім булёнам або вадой да аднароднай кансістэнцыі. Гэту сумесь тонкім струменьчыкам, пастаянна памешваючы, уліць у верашчаку з кілбаскамі і патушыць на маленькім агні да загусцення.
Бліны для верашчакі павінны быць тонкімі. Для прыгатавання такіх блінкоў пшанічную муку трэба змяшаць з соллю і цукрам, дадаць яйкі і, паступова ўліваючы малако, замясіць рэдкае цеста без камячкоў. Выпякаць на алеі.
Для прыгатавання заціркі нам спатрэбіцца 1-2 шклянкі мукі, 2 яйкі, 50 грамаў масла, пакет малака, лыжачка цукру, соль.
Муку падсмажыць без масла да залацістага колеру, дадаць ваду, масла, яйкі, соль. Усе гэта перацерці. Камячкі цеста засыпаць у каструлю з кіпячым малаком. Варыць усё на маленькім агні хвілін 7-10 хвілін. Цукар можна дадаць асобна ў талерку. Мая бабуля рабіла менавіта так.
Пра дранікі расказваць не буду, тут вы і самі ўсё ведаеце.
